Probleem: Alles valt van ellende uit elkaar en de RDW heeft een adventskalender gekocht die bijhoud wanneer mijn APK vervalt.
Gewenste oplossing: De RDW wijsmaken dat een DAF 44 anno 2016 een veilig vervoersmiddel is.
Voorkennis: Voor alles wat er gedaan is, uhm, niks.
Moeilijkheid: Ik begon om 10 uur ‘s ochtends en kwam weer thuis om 5 over 12 ‘s nachts, reken het zelf maar uit.
Lichamelijk letsel: Een vermoeide ziel.
Opgelost: Nu nog niet.
Aan te raden terrein om op te repareren: Zoek een garage op. Alstublieft. Denk er niet aan de bloembakken van uw buurvrouw te gebruiken als onderdelenrek en het 4 jaar oude luchtbed van die vakantie aan de Spaanse kust te gebruiken als autolift.
Kosten: Hou je vast, tegen de €700,- Straks meer daarover.
Inmiddels spijt ervan dat ik een Daf gekocht heb: Natuurlijk niet. Dat is net als dat je spijt zou hebben over dat de vlucht naar Bora Bora net zoveel als de vakantie kost.
Dit hele APK-gereedmaak proces zullen meerdere gedeelten zijn. Anders wordt het één groot mundaan lulverhaal.
Excuses trouwens voor een kleine selectie aan foto’s in sommige stukjes van de komende verslagen. Ik heb op een dag mijn fototoestel vergeten mee te nemen en heb net als een irritante vlogger mijn telefoon moeten gebruiken om foto’s mee te maken. Allemaal horizontaal, allemaal zonder selfie, en allemaal zonder politie.
Deel 1, Een Remmende Roeping
Een maand voordat de APK verloopt ontving ik netjes een melding van de RDW dat dit zou gaan gebeuren. Ook op Autoweek kreeg ik netjes bericht. Maar zelfs mijn auto vond zich genoodzaakt mij te informeren over urgent onderhoud.
Ik reed namelijk op m’n gemakkie samen met m’n collega van werk naar huis. Toen ik hem afzette roken wij toch echt een ongelooflijke stank. Het was een hete zomerdag dus wellicht was het de koppeling. Bij thuiskomst dacht ik toch maar even op onderzoek uit te gaan.
Hmm, niets te ruiken onder de motorkap. Maar even voelen aan de wielen dan. Voor: goed, links achter: goed, rechts achter: De verklaring waarom wij ineens een aantal dagen 30 graden zomer hebben meegemaakt. Dat is allemaal te danken aan mijn trommelrem achter. Niet aan te raken zo heet dat het was.
Bij nader onderzoek kwam ik erachter dat de remcilinder niet meer vanzelf terug wou schieten nadat er op de rem werd getrapt. Eruit wel, erin niet. Muurvast zelfs.
Het duurde ook niet lang voordat iedereen op de Daf Facebook groep hun geld zette op de achterste remslangen die verrot aldus verstopt zouden zijn.
Bij de Daf 33 zitten deze remleidingen volop in het zicht achter de wagen. Bij de 44 echter, daar moesten zij zo nodig een benzinetank ervoor plaatsen. Niks te zien dus.
Ik was van plan om de volgende week ergens heen te gaan, maar heb een extra afspraak op die vrijdag ervoor gemaakt om de hele dag hiermee bezig te kunnen zijn.
Sommige zeggen dat hij een handgeschakelde variomatic heeft…. anderen zeggen dat hij in de schoolband de trommelrem bespeelde….
Hij is in elk geval Fred, de Dafdokter.
Die vrijdag rond een uur of 10 kwam ik langs.
Dafjes eruit, en m’n bruine stuk trots op de twee-kolommer.
Dit is pas de eerste keer sinds de aanschaf dat ik mijn Daf op een brug heb gezet en de bodem kon bekijken. Dus maar gelijk even een blik geworpen.
Oooh wat mooi dit. Echt professioneel. Zijn dat wel CE gekeurde popnagels?
Wat ik nogal bijzonder vind is dat deze plaatjes d.m.v. popnagels zijn vastgezet, en vervolgens de kriksteunen aan deze plaatjes zijn gelast. o_O Hoe hebben ze dat in hemelsnaam verzonnen?
Niets mis met die kriksteunen. Dat zwarte is tectyl hoor, echt geen gat!
Oja, en die kontjes,
Hang mijn bijbal in de mosterd wat ziet dat er mooi uit. Zeer aerodynamisch.
Andere kant is half zo ver vergaan. Er zit iets zachts in dat gat zodra je erin voelt. (wat een smerige uitspraak Robin)
Ik vermoed dat er een nest zit van een stuk ongedierte ofzo. Daar kom ik later wel achter.
Zo over het algemeen zijn de meeste attributen onder de wagen nog netjes, maar het plaatwerk hoort thuis in de geschiedenisboeken. En helaas is dat gepopnagelde stuk beunwerk een APK afkeur punt. Ojee.
Ik wou eigenlijk pas na de APK dit aanpakken. Nu komt dit laswerk er ook nog bij. Binnen een maand moet ik nu zien te regelen dat dit normaal gelast wordt. Hopen op dat mijn oom binnen zo kort tijd dit kan doen.
Anyway, terug naar de remmen, want daar kwam ik voor!
Kijk, daaro zitten nou die remslangetjes:
Wanneer mensen praten over de plek waar de zon niet schijnt, dan praten ze hierover.
Maar eerst even de remcilinders nogmaals checken zodat Fred het ook kon zien.
Wiel eraf en yahtsee!
1 remschoen was redelijk beschadigd. Na een korte inspectie hadden we al gauw door dat de remcilinder zelf in nog zeer goede staat verkeerd. (voor de verandering)
Dan moet het wel de remslangetjes zijn.
Toch werd het mij aangeraden om maar gelijk de remschoenen te vervangen voor die nieuwe die ik een poosje terug in huis had gehaald. Zo gezegd, zo gedaan.
Het verwisselen van remschoenen is volgens mij te vergelijken met de eerste keer het bed delen. Je klooit maar wat aan, zit maar wat te trekken, komt erachter dat wat je doet totaal nergens op slaat dus probeert het via een andere positie wat uiteindelijk resulteert in dat alles er onverwacht uit schiet en je de onderdelen tot achter de kast vandaan terug moet zoeken, maar wel na deze eerste keer het in de toekomst normaal kan doen zonder amateuristisch geklooi.
Bij Fred kreeg ik dus de schoentjes er iets vlotter af dan toen bij mijn initiële inspectie langs de weg.
En de nieuwe er weer op:
En toen de andere kant. Hmm, dat is raar. De trommel wil niet los komen. Dus ik vraag om een pullytrekker. Pulleytrekker, poelietrekker of hoe zo’n ding in godsnaam heet.
“een pullytrekker?”
“ja een pullytrekker”
“Je kan beter een trommeltrekker gebruiken”
“wat.”
“Hier de trommeltrekker:”
Blijkbaar bestaan deze dingen. Daf heeft origineel gereedschap gemaakt om trommelremmen mee los te kunnen trekken. En nou en of dat het goed werkt.
Je schroeft hem gewoon vast via de wielbouten en draaien maar!
Na wat gewentel hoorde ik ineens een dikke PLOINK!
Dat is raar. Dus ik haal die rem los en OH MIJN HEMEL.
Geen wonder dat die rem niet warm was. Want… welke rem?
In vergelijking tot:
Na 3 kilo asbest ingeademd te hebben kreeg ik de remschoenen los. Even een vergelijking met de nieuwe:
Nee dit is geen zwart wit foto:
Nieuwe schoentjes erop. Stof waait wel weg.
En voila!
Ik kon de remschoenen er niet eens normaal opzetten omdat de remcilinder nog vol uit stond. Dus we hebben het ontluchtingsslangetje erbij gehaald en de nippel opengedraaid om de remvloeistof eruit te laten lopen.
Toen konden we de remslangetjes gaan losmaken, onee wacht, er hangt nog een 30 liter -tot de nok toe gevulde- benzinetank het uitzicht te verpesten. Al zou ik met een fileermes al het vlees van mijn arm snijden dan kon ik nog niet bij die slangetjes komen. Waarom moest ik die middag ervoor de tank ook alweer vol gooien?
De tank hangt d.m.v. 2 beugels onder de wagen die elk met 2 bouten vastgemaakt zitten.
Hoe haal je alleen een afgetankte tank er onderuit zonder dat deze op de grond klettert en in één grote vuurzee eindigt?
Nou gewoon, auto omhoog, en een krukkie eronder:
Niet vergeten de benzineslang even los te trekken en af te dichten.
Ook bovenin moet de tankvlotter eerst even worden losgekoppeld:
Die bouten waren zo los te krijgen. Die tank daarentegen, zat nog vastgelijmd met 47 jaar aan Hollandschsh klimaat. Als 2 apen in een dierentuin hingen Fred en ik te hangen en te trekken aan die tank, tot ineens PANG dat ding losknalde en een paar centimeter omlaag pleurde op de kruk. Het was toen pas toen ik besefte hoe zwaar 30 liter aan benzine is. Na de tank heel voorzichtig op de grond gezet te hebben was er eindelijk zicht op de slangetjes.
Maar voordat we daar aan verder gingen heb ik even een blik geworpen op de tank.
Ben je ooit in zo’n Duits bunker uit de 2e wereld oorlog geweest? In Normandië zie je ze veel. Van die toko’s die alleen uit beton en metaal bestaan en meer dan 70 jaar in de zoute zeelucht hebben moeten overleven. De kans is aanzienlijk aanwezig dat je in één van die bunkers precies zo’n tank tegenkomt als die van mijn 44.
Ik was dan ook zo snugger om even met de staalborstel de modder er af te vegen:
Dat zat er net nog niet.
Blijkbaar door een één of ander missend stuk spatbord is deze kant van de tank helemaal doorgerot en niet meer te gebruiken. Dus momenteel heb ik deze tank van Fred even in bruikleen:
Voor rond de €250,- heeft m’n maat dit weekend een gereviseerde gekocht bij de Dafclub en mijn oude af laten voeren. Tijdens het losmaken van de ophangbeugels brak de beugel aan de rotte kant zelfs doormidden. Het werd hoog tijd dat dit werd vervangen.
Toebehorend bij de benzinetank is ook meteen het kurk ringetje van de vlotter vervangen.
Dan kon EINDELIJK iets worden gedaan aan die slangetjes.
Allereerst moesten deze voor de zekerheid even afgeklemd worden zodat ik ze kon doorknippen.
Eenmaal doorgeknipt vond ik het frappant dat niets nat werd van rem olie. Zodra ik een blik in de slang wierp snapte ik ook waarom:
Blijkbaar zijn deze slangetjes gemaakt van Engels drop.
Compleet verstopt zat het. Bovendien waren die slangetjes ook gewoon doorgerot.
Om het nog mooier te maken bleken mijn remleidingen van normaal ijzer gemaakt te zijn wat inmiddels ook aardig aan het doorrotten was. Dit heb ik ook meteen vervangen voor koperen leidingen. Als ik het immers doe, wil ik het ook gelijk goed doen.
Clippie’s los:
En hoppa:
De schroefbare stukjes hebben we eraf gehaald en over de nieuwe koperleiding heen geschoven. Fred had een handig apparaatje om de uiteindes mee in vorm te drukken.
Oud en nieuw:
Met een beetje buigen en beunen was die nieuwe zo weer op zijn plek te krijgen en samen met 2 nieuwe remslangetjes weer vast te zetten.
De remmen zijn gelijk weer ontlucht en de remvloeistof werd weer bijgevuld.
Maar, voordat de tank terug erop werd gezet heb ik eerst de auto even laten niezen:
Zo’n rotte tank moest wel zooi in de remleiding hebben laten komen dus met wat perslucht heb ik deze schoongeblazen. En er kwam genoeg zooi uitzetten.
Dan mochten nu de trommelremmen er weer op, en ja, dat is weer een boeiende uitdaging als er ineens 4mm meer materiaal op de remmen zit dan voorheen. Links ging wel redelijk vlot terug, maar rechts was een ander verhaal. Ik heb eerst een uur zitten klooien. Toen kwam Fred erbij om te zien of die stelmoeren niet anders konden. Na nog een kwartier aan geauwehoer kwam er nog iemand bij om te zien of de remschoenen wel goed op de plek zaten. Nog geen kwartier erna kwam er nóg iemand bij omdat geen van ons er meer een bal van begrepen. Die wagen van mij heeft Engelse maten, ik zeg het je.
Uiteindelijk hebben we maar de hamer gepakt en de boel erop gemept en kwamen we er achter dat er een veer helemaal niet goed zat. Ach, de wielen draaien, de remmen lopen niet meer vast en de handrem hoef je niet meer 3 keer te ratelen voordat deze pas aangrijpt en werkt nu bijna net zo lekker als bij een moderne auto.
En nou en of dat die remmen nu goed werken. Op de snelweg boven Rotterdam was er weer zo’n lapzwans in een dikke SUV die met 130 ineens opschoof naar de rechterbaan waar iedereen 70 a 80 rijdt en waar hij amper tussen paste, door vervolgens keihard op de rem te trappen en ik binnen 2 seconden ineens de navigatie instructies op het display van zijn dashboard kon lezen. Als ik nog harder op de rem had getrapt dan had ik nu een Flintstones auto gehad. Maar net zo vlot als dat die oelewapper met zijn kont op mij af kwam remde deze oude trommel snel en krachtig genoeg voor mij om niet met m’n Daf recht in m’n graf te rijden. En dat met trommelremmen en geen rembekrachtiging. Mijn rechterbeen heeft nu wel het uiterlijk van een bodybuilder intussen.
Tot zover het eerste deel van de APK gereedmaking. Kostenplaatje op dat moment: €215,- voor een hele dag knutselen bij Fred, een bootlading kennis, 10 bakken koffie en een boel nieuwe onderdelen. Niet slecht. Dit is echter pas het begin van nog meer kosten want inclusief die tank van €250,- zit ik nu al op €465,-
Binnenkort het 2e deel.
