Gisterochtend wou ik weer gaan instappen. Eerst nog even een korte babbel gehad met iemand die mij complimenteerde op de wagen en die voor de verandering EINDELIJK eens niet vroeg hoeveel belasting ik betaalde of wat de verzekering kost omdat hij zijn Mercedes heeft moeten wegdoen door de millieuregeling.

“En loopt hij nog goed?”
“Ja hoor, tot zover is het starten en lopen”

Reclame - Ik gok dat het over gokken gaat.

God strafte meteen. Ik ga zitten, draai de sleutel om. *klik* *pats* Niets meer. Geen contact, geen lampjes, niks noppes nada niente. De sleutel voelde ook ineens aan alsof ik hem in een lege toiletrol zat te draaien. Dus:


Probleem: Ik kan wel janken.
Gewenste oplossing: Tissues.
Voorkennis: Wie iemand kent die ooit de moeite heeft genomen om een contactslot te repareren i.p.v. deze te vervangen mag hem een bloemetje geven. Of tissues.
Moeilijkheid: Niet echt? gek genoeg. Zal wel meer geluk dan wijsheid geweest zijn.
Lichamelijk letsel: Droge huid van al die tranen.
Opgelost: Ja. Gek genoeg.
Aan te raden terrein om op te repareren: Ik zou het niet midden op de snelweg doen, maar thuis aan de straat kan wel.
Kosten: Niets…… wacht.. wat?
Speciaal gereedschap nodig: 2-componentenlijm.
Voor het avondeten klaar: Ja

Aangezien ik geen gevoel meer in de sleutel had hield ik meteen het contactslot als verdachte. Toen ik de trommel achterliet om met het OV te gaan heb ik voor de zekerheid de accu maar even losgekoppeld. Het laatste waar ik zin in had was bij terugkomst de Daf 300 donuts te zien draaien.
Dus ik verwijderde die avond het plastic kapje en schroefde het contact los. Ik werd rijkelijk beloond met een handvol onderdelen die omlaag kwamen zetten.

Tja wat moet ik daar nou weer mee. Menig mens had dit zonder plechtigheid rechtstreeks in de vuilnis gegooid, maar ik wou toch even een poging wagen om het te repareren. Niets zag er immers afgebroken uit. Joost mag het weten wat bovendien een nieuwe contactschakelaar kost.

Dus ik zet mijn Ravensburger puzzelskills in en zit een avondje gezellig te puzzelen. Het was nog aardig klooien omdat er een flinke veer in zit om tijdens het starten tegendruk te geven. Dat ding wilt alle kanten op en schiet al bij de kleinste scheet met een kracht van honderd loempia’s ergens de woonkamer in waar je vervolgens weer een uurtje zoet mee bent om te gaan zoeken.

Maar, het was gelukt:

Die dop op de achterkant wordt geklemd door de stalen behuizing. Blijkbaar zijn die randjes wat uitgelubberd waardoor dit ding er tussenuit schoot. Met een hamer kon ik dit zo verder naar binnen tikken.

Toen kwam het spannende moment. Doet ie het of doet ie het niet?
Nee. Natuurlijk niet.

Zodra ik naar contact draaide flitste de dashboard lampjes heel kort. Ook kon de motor niet gestart worden. Ik was nog even bang dat ik een zekering had door laten branden maar nee gelukkig was het contact nog gewoon gaar.

Wat bleek; er zitten 2 veertjes in die het roterende contactplaatje naar buiten moeten drukken, en ik had er maar één gevonden.

Dus vanochtend kon ik gaan zoeken. Ik was zo slim om gisteren nog even de vloermatten uit te kloppen…. Goed bezig Robin.
Niks te vinden op de bodem, niets te voelen in het dashboard. Dat kan maar 2 dingen betekenen. Of hij ligt op straat, of hij is tussen het plaatwerk en de ronde dwarsbalk beland waar ik niet met de vingers kan komen.

Voordat ik als een debiel daar op straat de tegels sta te bewonderen probeerde ik maar eerst het dashboard. 5 schroeven weer los zodat ik kon trekken aan de onderkant, en vervolgens een keiharde dreun tegen het plaatwerk geven zodat alles wat in die rand kan liggen eruit pleurt. En ja hoor! daar kwam het veertje tevoorschijn!

Veertje er in, contact weer in elkaar en hoppa! de wagen deed het weer!
Voordat ik hem terugplaatste heb ik eerst die achterkant weer losgemaakt en de randen volgesmeerd met 2-componentenlijm.

Ideaal dat spul. Wordt nooit hard in de tube (ik heb het al 4-5 jaar ofzo rondslingeren) en wel keihard zodra je het aanbrengt. Je zult me scheel zien kijken als die achterkant nog losknalt.

Weer terug plaatsen was een lastiger karwei. Want nu het geheel weer in elkaar zat paste het natuurlijk niet:

Dus ik kon het hele stuurkolom eerst weer lostrekken en zo nét het contact er weer tussen drukken. (ik had geen zin om de hele stuurstang weer los te maken)

Maar alles zit weer op zijn plaats en de trommel staat gereed om maandag weer te pruttelen.
Ik had ook nog even het massadraad en connecties vanuit de motor naar het schutbord schoongeschrobt met de staalborstel. Weer een prachtige staal en koper kleur kwam tevoorschijn.

De trommel lijkt nu wat vlotter te starten. Vreemd genoeg bij deze temperaturen start de wagen juist weer moeizamer. Het is ook nooit goed.

Zelf iets toe te voegen aan mijn verhaal? Laat het weten!
Reclame - Want je hebt nog niet genoeg zooi.