Probleem: Een leegte vult mijn hart… En het motorcompartiment van m’n Daf.
Gewenste oplossing: Lagere belastingen en hogere lonen… Wacht, verkeerd item. Een werkende dynamo, dat wou ik graag.
Voorkennis: Het heeft mij een week gekost voordat ik überhaupt wist dat deze vervangen moest worden, dus eh, niks.
Moeilijkheid: Het is moeilijker om Aromat in een Rotterdamse supermarkt te vinden. Die Vsnaar daarentegen, ik zou graag een hartig woordje gevoerd willen hebben met diegene die dat verzonnen heeft. Daarover later meer.
Lichamelijk letsel: Klauwen onder smerig rubber en kleine sneetjes van koelribben. Juist ja.
Opgelost: Jazeker de dynamotheker!
Aan te raden terrein om op te repareren: Overal en nergens. Zo lang niemand je maar kan horen wanneer je staat te vloeken.
Kosten: Dynamo €50,- Vsnaar €8,28
Speciaal gereedschap nodig: 5 dozen zelfbeheersing, 1 tablet valium en 2 tabletten Prozac.
Aantal zielen gelukkig: 1
Van mijn deskundige inspectie heb ik helaas maar 1 foto gemaakt van het verwijderen van de 2 hoofdbouten waar de hele dynamo mee uit elkaar te trekken is.
Ach, het stelt ook niet veel voor.
In het plastic dopje op de as heb ik wat WD40 gespoten voor de zekerheid.
Die middag ontving ik ook weer een pakketje:
2 Vsnaren voor gevorderden en 2 normale Vsnaren. Die snaren zijn zo goedkoop, dan maar gelijk 2 bestellen. Dan kan ik ééntje reserve houden of mijn tanden mee flossen.
Die varioriemen (wat die grote uiteraard zijn) wil ik binnenkort eens gaan vervangen maar heeft nog geen hoge prioriteit. Ik dacht ze maar alvast even in huis te halen. Zo’n set kost ongeveer €150,-
Daar komt een dikke lucht van af zetten die dingen goeiemorgen. Maar lekker dat het ruikt. Wie ooit wel eens naar de bergen op vakantie is geweest en met een kabelbaan ergens heen is gegaan, in die terminal ruik je altijd zo’n stevige mechanische lucht van dat grote wiel waar die kabels op worden voortgetrokken. Precies die lucht kwam hier ook van af dus je kan je voorstellen dat mijn vakantiegevoel zojuist weer met 5,3% is gegroeid.
Anyway, het monteren van de dynamo was een makkie. De aansluiting van de 3 kabeltjes is eenvoudig in het elektrisch schema te vinden in de handleiding.
De dynamo zelf zit met 2 bouten onderaan vast waar deze op scharniert. Een derde bout zit aan een stang bevestigd waarmee de spanning op de Vsnaar is af te stellen.
En dan nu die snaar. Gatver bah.
“Hoezo Robin? Dat is toch gewoon een simpel snaartje over 2 assen?”
Ja dat klopt. Maar iedereen die ooit aan Daf’s luchtgekoelde boxermotor gewerkt heeft weet dat de ontwerper ervan ergens pas op zondag avond laat –vlak voor bedtijd- ineens bedacht dat hij voor de deadline van morgenochtend nog een Vsnaar moest ontwerpen op het blok.
Kijkt u eens naar deze foto:
Zoek de Vsnaar.
Als je een beetje zoekt en net al te veel zonlicht op je monitor hebt staan schijnen (moet wel lukken met die kansloze zomer) zie je die snaar ergens in het midden zitten.
De as waar die op zit loopt door naar voren waar vervolgens de ventilator op zit. Ja. Om dus die snaar er uit te halen moet je eerst de ventilator demonteren zodat je de snaar dwars door de koelribben van de oliekoeler kan heentrekken. 2000 jaar aan evolutie mensen.
Gelukkig kom je bij B-body Daf’s daar zo makkelijk bij met een motorkap die op zijn Joegoslavisch opent. Eerst mag je proberen de plastic kap voor de ventilator los te trekken. Daarvoor heb je eerst een vleesmes nodig om het vlees van je arm af te snijden zodat je nét met je klauw daar tussen komt.
Die is er in verhouding nog makkelijk af te krijgen. Dan mag men de ventilator met 3 bouten losschroeven. Dus ik pak mijn ratel, oh nee die past niet omdat het daar nog krapper is dan een toilet in een Boeing 737. Ik pak mijn mini-ratel en door het plaatwerk van het frontpaneel wat naar voren te drukken paste deze er tussen. Altijd handig die blikken trommels van vroeger.
Dus ik schroef die 3 borgmoertjes los ohw…
Je weet dat je met kwaliteit te maken hebt zodra het borgmoertje het complete stuk schroefdraad met zich meetrekt.
Toch, tot mijn verbazing waren deze redelijk snel los te krijgen zonder dat je 74.000 kilonewton hoefte te gebruiken aan kracht.
Nu kon ik de ventilator er uit trekken…. Volgens het boekje althans. Ik zat te trekken, te draaien, te wiebelen en te vloeken. Man man man, die wagen stond inmiddels bijna een parkeervak verder. WIE VERZINT ZOIETS!?
Nu was ik het zat, met één ruk dat windscherm wat ervoor zat eruit gerukt:
Nu kon dit ding echt nét er tussen uit worden gehaalt.
Bitch…
Dan mocht nu die snaar er uit. Ik heb zo’n gevoel dat ik na 5 allinea’s aan uitleg nog geen goed beeld kan scheppen over hoe het bedacht is dus hopelijk weet deze super extravagante technische tekening het uit te leggen:
Die disk achterin is de poelie waar de snaar omheen draait. Die zit aan de as vast die in het koelhuis draait. De snaar moet tussen de as en de koelribben er tussenuit worden getrokken.
“Maar Robin, je kan toch gewoon die oude snaar doorknippen? Scheelt de helft van het werk”
Dat denk je misschien. Maar zonder dit ooit gedaan te hebben kan ik het beter eerst met die oude verrotte snaar proberen dan meteen met een nog perfecte. Als er iets nu mis gaat maakt het niet uit.
Ik zat met mijn vingers op plekken waar denk ik nog geen mens ooit zou durven te komen. Zo af en toe vond ik ook een schatkaart of andere mythische schatten.
Gelukkig hadden ze die as hol gemaakt van binnen dus ik zat eerst 10 minuten te graaien op een plek waar die snaar niet eens uit kwam. Dit resulteerde uiteraard in het vastzitten van mijn vingers in dat achterlijke gat. Na veel wiebelen kreeg ik ze los. Was die motor ineens gaan starten dan hadden we een interessante Robin soep gehad. Beetje Maggi erbij en klaar is Kees.
Ik bedacht mij ook later pas dat de koelribben een opening aan één zijde hadden waar de snaar doorheen getrokken kon worden. Godzijdank zat dat daar. Het is bijna alsof ze er over hebben nagedacht.
En gelukt! Eindelijk! @_@
Hier de vergelijking tussen de oude en de nieuwe:
Toen de nieuwe snaar er op zat wat het tijd voor een kort testritje. Het acculampje was nu uit en geen kabaal meer te horen! De wagen trilde wel een beetje in de bochten maar dat kwam omdat ik voor de duizendste keer was vergeten de handrem los te maken.
[hr]
Dan op naar het volgende: Tijd om de banden te vervangen!
Eindelijk genoeg geld gespaard om dit te kunnen doen. Je kan die dingen niet vroeg genoeg vervangen voor nieuwe want volgens mij was het wachten op een ongeluk met die oude.
Daf 44’s gebruiken een arbitraire bandenmaat. Namelijk 134 r14 banden. Dit zijn ongelooflijk dure banden die alleen Vredestijn nog maakt en kosten gemiddeld €130,- per band.
http://banden.autoweek.nl/vredestein/sprint-classic/135-80-r14-70s-3155/
Ik stond toen ook raar te kijken toen de website www.bandenthuis.nl die dingen aanbood voor €51,73 per stuk. Dat terwijl dezelfde band ook op hun site voor de ‘normale’ prijs stond met exact dezelfde informatie. Fout misschien? Ach, zolang het er op staat maar meteen kopen. Voor nog geen €300,- had ik een nieuwe set banden gemonteerd en gebalanceerd met nieuwe ventielen en al. Hoe ideaal?
Zij zouden eerst dinsdag langskomen, maar dat werd even verschoven naar 4 uur op woensdag omdat er aanvankelijk maar 2 banden waren geleverd. (die gene zal ook waarschijnlijk alleen naar de prijs gekeken hebben. €200,- aan deze banden zijn er normaal gesproken 2, niet 4.)
Maargoed, op die woensdag had ik dus ook een afspraak gemaakt bij een garage in de buurt die wielen kon uitlijnen. Mooi dacht ik. Nieuwe banden en uitgelijnd op 1 dag. Kan ik zo weer lekker pruttelen.
Die uitlijnafspraak was om 12 uur, dus ik kom dus netjes langs op dat tijdstip. De brug stond nog vol dus het moest wat later op de dag. Prima, boeiend. De garagist vroeg welk tijdstip mij schikte. Toen zei ik iets wat ik maar beter niet had kunnen doen. De taboo van alle taboo’s in de garagewereld. Mensen, dames en heren, zeg dit NOOOOOOOOIIIT in een garage:
“Zolang het maar voor 4 uur is is het prima, want om 4 uur worden er nieuwe banden op gelegd”
Als er een ventilator stond dan was me er toch een bolus tegenaan geknald. Want het garagemaffia-instinct knalde bij de garagist naar boven.
“Banden vervangen? Door wie?”
“Banden thuis of zoiets, die komen ter plekke nieuwe banden eronder leggen” zei ik.
“En dan ga je hier je wielen uitlijnen terwijl je ze er daar eronder laat leggen?”
Toen zei ik het volgende wat je ABSOLUUUUUUT NEVER EVER NEVER EVER EVER NEVER mag zeggen:
“Tja, het is nogal een obscure bandenmaat en zij waren de enige die nog een beetje te betalen waren”
Ik zag meteen aan zijn gezicht dat wat ik zojuist had gedaan gelijk stond aan urineren over het graf van de paus.
“Nou dan heb je niet goed gezocht bla bla bla” op een geïrriteerde manier.
Pardon? Jij durft tegen een 20-er te zeggen dat hij niet goed gezocht heeft? Ik mag dan misschien geen toegang hebben tot een aanbod aan banden die wekelijks van een vrachtwagen af sodemieteren maar ik ben opgegroeid met Google en computers en ken alle trucjes. Met zo’n belediging maak je geen vrienden in mijn boekje.
Ik zei het niet maar dacht van binnen “als jij ze goedkoper kan vinden krijg je van mij €100,-”
Uiteraard ontving ik geen enkel telefoontje van die slampamper die middag dus hij kan de pot op. Ik zou willen zeggen welke garage het is, maar dan worden waarschijnlijk mijn banden lek gestoken.
Dus dat was mooi klote. Geen uitlijning. Godzijdank kwam bandenthuis wel gewoon opdagen, en tot mijn opluchting was de monteur een ontzettend toffe kerel waar ik de hele tijd mee heb staan kletsen. Hij vertelde me dat het vaker schijnt te gebeuren dat bandenboeren volledig apeshit gaan zodra ze horen over dit bedrijf.
Vreemd genoeg, ondanks dat de oude tubeless banden waren, zaten overal binnenbanden in. Het was dus ook even spannend of de velg de nieuwe er op wou houden en of de druk er niet langzaam af liep, maar gelukkig ze bleven op druk. No way namelijk dat ik er nog binnenbanden in wil hebben.
En de nieuwe er op:
Ik kan niet wachten tot mijn wieldoppen er weer op kunnen na het uitlijnen.
Het verschil:
Het waren nog gewoon originele Vredestijn banden ook. Kortom, voor deze prijs weet ik wel door wie ik voortaan mijn banden laat doen. En daar komt geen sjaggie garage aan te pas. Nooit geweten dat zoiets bestond, maar wat ben ik blij. Als ik nog meer lof over hen zou uitspreken zou men denken dat ik bij hen een contract heb moeten tekenen om dat te doen.
Gezien de beperkte slijtage op de tijdelijke banden was het prima als ik die ene rit naar huis maakte. Die donderdag en vrijdag heb ik hem ook laten staan ondanks dat het prachtig weer was om mee te rijden. ;_;
Nu heb ik maandag om 8 uur een afspraak bij de Profile ingepland staan. Hopelijk weten zij zich wel netjes aan de afspraak te houden. Zo niet dan geef ik het op en ga ik zelf maar proberen uit te lijnen.
Hoe dan ook, mijn besluit is gemaakt, ik wil zo min mogelijk met garages te maken hebben. Zelfs al zou ik er ooit een moderne auto naast kopen. Ik zoek het zelf wel uit.
Tot slot twee kleine dingetjes om het er weer bij te laten voor vandaag.
Een paar dagen terug kwam m’n maat spontaan langs met een papiertje. Blijkbaar stond daar op hoe je de timing van het motorvacuum kan veranderen zodat de trommel eerder in de overdrive schiet want de mijne stond nogal ruk.
Ter info, de Daf is zo ontworpen dat bij een bepaalde snelheid en gas-terugname de variomatic overgaat van centrifugaalkracht naar het motorvacuum. Dit zorgt er voor dat de auto met een veel lager toerental kan blijven doorrijden. Bij mij sloeg hij pas precies bij 50KM/H om naar het vaccuum want ontzettend irritant is. Want aangezien dat ook het snelheidslimiet is zit die motor toch een partij achterlijk te doen als je op die snelheid blijft hangen waardoor je ook snel naar- en over de 60KM/H gaat.
Hier zijn helaas geen foto’s van want het ging zo vlot. Die motorkap ging open, ik zag die maat van me blazen en zuigen door een paar rubber slangetjes en hij zat iets te draaien aan een stel-armpje naar de roterende vacuumklep, en klaar is kees.
De testrit begon al leuk, ik wou de straat uitrijden maar moest eerst een fietser voorlaten. Deze fietser zat met zo’n brede lach naar dit ding te kijken en saluteerde ons zelfs toen hij voorbij kwam. Dit soort reacties kan ik echt dagenlang plezier van hebben.
Nou en of dat het nu werkte. Nu slaat het vacuum over op 30 KM/H en wat heerlijk pruttelt dat. De eerste keer dacht ik dat de motor afsloeg omdat het toerental terug gaat naar amper 1000 RPM terwijl je blijft accelereren. Met hetzelfde toerental pruttel je dus ook als je 50 gaat. I love it. Op dit soort momenten besef je ook hoe mooi stukje techniek dit eigenlijk ook is.
En als laatste heb ik even naar de stuurspeling gekeken. Blijkbaar kan je dit corrigeren door een vaag excentriek aan te tikken.
Kleppie open, en daar zit ie:
Benodigdheden:
1 schroevendraaier, 1 hamer, en 1 ratel met sleuteltje 13 (hoe kan het ook anders).
Zo, eerst draai je de…. eh…. ok
Mijn fles Whisky heeft ook zo’n ding er aan. Als ze verwachten dat ik dat stuurhuis leegdrink dan hebben ze het goed mis.
Goed, ding eruit, boutjes iets losdraaien, en nu kon ik het excentriek aantikken en deze (van vooraf gezien) met de klok mee aandraaien. Ondertussen een beetje voelen of het stuur anders gaat. Daarna weer aandraaien, en voor de zekerheid dat rare stukje ijzerdraad weer er tussen.
Speling lijkt minder. Maar volgens mij heb ik het te strak gedaan want het stuur draait niet meer vanzelf terug na een bocht. Oops. Misschien toch maar een keer reviseren dat ding.
