Probleem: Bij een frontale aanrijding eindig ik in Jakarta.
Gewenste oplossing: Bij een frontale aanrijding erna met Daf en al begraven worden omdat ik niet naar Jakarta vloog.
Voorkennis: Ik heb gordels en ik zie gaten, hoe moeilijk kan dat zijn?
Moeilijkheid: Met de juiste gordels: makkie, met niet de juiste gordels, geen makkie.
Lichamelijk letsel: Doe ik niet aan.
Opgelost: Bijna. Hoop ik.
Aantal keer op hoofd moeten krabben: 94
Aan te raden terrein om op te repareren: Waar niet eigenlijk?
Kosten: Gordels met beugels €50,-
Zo af en toe zit ik nog altijd door Marktplaats heen te bladeren om te zien of er nog iets boeiends langskomt. Maandag zag ik iets heel boeiends:
Oh mijn hemel, dat zijn GORDELBEUGELS O_o. Die vervloekte dingen die ik probeerde te maken maar door gebrek aan degelijk staal en gereedschap geen stap verder kwam. Plus, op deze beugels zaten nog echte ouderwetse rolgordels die ook veel mooier staan. €50,- vroeg de verkoper. Nog geen 16 mensen hadden de advertentie gezien of ik had hem al gemaild en 3 dagen later kwam het doosje aan op mijn werk.
De beugels zijn originele onderdelen die in de Daf/Volvo 66 werden gebruikt. Niets tipt daar aan.
Ik kon niet wachten om ze aan te brengen. Eindelijk eens gordels in de wagen.
Zodra ik thuis was, stoel eruit gerukt en even ‘droog’ aangebracht:
Het past! En het rolt ook nog eens. Ik werd er emotioneel van. Ik heb buiten een gastenboek neergelegd waarin buurtbewoners hun bewondering en medeleven konden betuigen. Er stond alleen in dat ik de pest kon krijgen.
En kijk, zo hangt het geheel:
En nu de middenunit. Daar moet ook ergens een gaatje zitten.
Ik vouw de mat wat verder open en kijk tegen een muur van zwarte kleverige bitumen isolatielaag aan. Met de schroevendraaier heb ik wat zitten porren bovenop om te voelen of ergens een gat zat. Natuurlijk zit dat er niet want waarom zou iets meewerken?
Dus ik begin de isolatielaag half open te breken alsof het de San Andreas breuklijn is om te kijken of ik het niet over het hoofd heb gezien:
Nog niets. Dan ruk ik dat hele ding er maar af. Zal ‘m leren.
Krijg nauw de leguanenschurft. Zijn ze die gaten soms vergeten of zo? Ik zie dat al echt zo weer voor me dat ik de enige auto van Daf heb die een productiefout heeft.
Daar zat ik dus met mijn goede gedrag, afvragend hoe zij vroeger in hemelsnaam dit hebben verzonnen. Er zat bijna geen haar meer op mijn hoofd van al dat krabben.
Misschien zag je het al op de eerdere foto dat hier een gaatje zat. Maar schiet mij maar lek als daar een gordel voor twee man aan vast moest worden gemaakt.
Toen heb ik rondgevraagd op de Facebookpagina van de Dafclub. Zij stonden er op dat er een gat aan de zijkant moest zitten en met behulp van een handige foto van Wybe wist ik nu waar ik ongeveer moest zoeken.
Volgende dag weer de stoel er uit, en ja hoor wat hebben we hier:
Verder mankeert er niks aan mijn ogen ofzo.
Die bout ging er natuurlijk zo stroef in als de doorstroming op perron 15 van Dordrecht tijdens de ochtendspits op een dinsdag vanwege de hoeveelheid roest vanuit de tunnel. Maar ik heb een tapsetje om die troep er weer uit te snijden.
Maarja, dat is allemaal heel leuk en aardig, maar ik heb een centraal klikmechanisme en geen 2 losse. Hierop had iemand van de Dafclub al een geniale oplossing voor gevonden:
Makkelijk om te maken (pas op met wat je zegt Robin) en ziet er stevig uit.
Dat komt dan later wel. Voor nu zit in elk geval de zijkant er op. De rubber matten moesten nog gaatjes in. Dit heb ik met een houtboor gedaan door eerst de matten op de juiste plaats te leggen, vervolgens met de vinger te voelen waar het gat zit en daarna de boor op precies diezelfde plek te zetten. Voordat je boort kan je redelijk voelen of dat ding op zijn plaats zit. Binnen een halve seconde schiet die boor er doorheen. De bijrijders kant was heel strak en netjes, de bestuurderskant was helaas iets ingescheurd, maar niet meer dan een centimeter en valt ook niet op omdat de beugel er voor zit.
Voilá!
Maar nu kwam pas echt de uitdaging; de middenconsole. Want zoals je eerder kon zien heb ik twee individuele montagepunten voor het klikmechanisme van de gordel terwijl het klikding dat ik heb een centraal punt gebruikt.
Er moest dus een beugel gemaakt worden die voor deze overbrenging zorgt.
Makkie toch? Amahoela. Zie ten eerste maar eens een fatsoenlijk stukkie staal te vinden. M’n maat had gelukkig nog wat schroot in de kelder liggen. Het beste wat in de buurt kwam van wat ik nodig had: Stuk staal van 6 mm dik bij 6 centimeter. Dit is het kaliber staal waar een scheepsromp uit gewalst kan worden.
Buigen is onmogelijk, je drukt nog eerder de aarde uit zijn baan dan dat je een stuk staal van 6 mm weet krom te krijgen. Dus dan maar doorslijpen die handel. Ik had alvast netjes uitgemeten dat de beugel 15 centimeter breed moest zijn.
Voordat de boel in elkaar gelast zou worden moesten eerst de gaten voor de bouten er in. De bouten hebben een diameter van 11 mm, dus we hadden een staalboor van 12+ mm nodig. Hadden wij die? nee. Ach, gelukkig zat de Gamma dichtbij dus ik daar maar heen fietsen. Jammer was wel dat er een hoosbui was waar je U tegen zegt. Het was letterlijk alsof je onder de douche stond. Maar dat boeide niet, ik ben niet van suiker gemaakt en wou die boor hebben. 7 euro kostte een boortje van 12,5mm. Blijkbaar kreeg ik nog 2 euro korting ook. Nice!
De gaten erin boren ging prima. Plaatjes op elkaar geklemd en eerst met een klein boortje van 4 mm voorgeboord en daarna meteen dat slagschip van 12,5 mm erin gedauwd. Ging prima.
Toen konden we de boel aan elkaar lassen. Een half uurtje later zat de beugel in elkaar. Prachtig! Het jammere was alleen, we hadden even vergeten dat de zijkanten TEGEN de bovenkant aangelast moesten worden en niet erop. Dus de breedte was 13,nogwat centimeter. eehhhh….. Hopen maar dat ik verkeerd heb zitten meten?
Na wat zwarte lak erover gespoten te hebben was de beugel de volgende dag klaar:
Maar even kijken of deze over de tunnel heen wilt schuiven. BOINK! Mooi niet dus hé. Het enige waar die beugel op paste was mijn eindeloze frustratie.
Zonder isolatie en rubber mat wou hij er wel nét overheen. Maarja zo ga ik niet rondrijden:
Hmm, zal ik anders proberen die beugel uit elkaar te drukken? Maar hoe…. Ah! DE KRIK!
Hoppa, krik ertussen en draaien maar. De beugel leek uit elkaar te gaan, maar nog voordat ik bij de vloeigrens aankwam knalde die beugel eruit met zoveel geweld dat ISIS het gelijk begon op te eisen. Mijn krik ligt nu ook ergens bij Syrië vermoed ik.
Afijn, dit ging zo niet dus een andere keer moest de beugel maar weer doorgeslepen worden en een stuk ertussen worden gelast. Gelukkig zat het gat erop al niet in het midden.
Na 3 laspogingen hebben we de beugel met +- 12 millimeter kunnen verbreden:
Voordeel van dit dikke staal is dat de las wel makkelijk te controleren is. Gewoon loeihard naar de grond werpen. Blijft hij heel na 4 gooibeurten dan is de las goedgekeurd. De eerste 2 keer brak hij dus gewoon mooi doormidden die loeder. De 3e keer bleef wel goed vasthouden omdat we nu maar eens een inkeping erin hadden geslepen.
Zo, deze zou er toch wel op moeten passen. Nee natuurlijk niet want door het lassen is het staal zo kromgetrokken dat de poten naar binnen zijn gaan staan alsof het een verlept hoefijzer is.
Dan maar weer de krik ertussen…. Ja ik was even op een neer gereden naar Syrië om hem terug te halen. Dit maal kregen we het voor elkaar om de poten ver genoeg naar buiten te duwen. Dood eng want je wacht elk moment op dat die krik er weer vandoor schiet.
De volgende dag was het moment aangebroken om te kijken of het paste. Dus ik doe de deur open en tot mijn schrik betrap ik mijn voorstoelen op een handeling die niet geschikt is voor kinders jonger dan 18 jaar.
Nouja zeg hé! Niet normaal waar de wereld heen gaat. o_O’
Het had flink zitten regenen de avond ervoor en vreemd genoeg waren de vloermatten achterin ook nat:
Zal wel condens zijn hoop ik, want als daar lekkage zit, schiet mij dan maar lek.
Anyway, eerst maar de gaten zoeken. Dit deed ik door eerst de isolatie eruit te trekken, vervolgens een bout erin te draaien, de mat er overheen te leggen en ongeveer het midden van de moer opzoeken en daar ten slotte een puntje met een schroevendraaier in te zetten.
Daarna draaide ik de bout er weer uit zodat ik nu kon voelen waar het gat zat met behulp van het puntje dat ik erin had gezet. Toen ik het vond kon ik de boor erop zetten en een gat in de mat boren.
Tadaa:
Andere kant idem dito. Daarna kwam de isolatie aan de beurt. Dit kan je op dezelfde manier doen, maar handiger is door gewoon de isolatie aan te brengen en vervolgens de mat er overheen te gooien. Dan zie je precies waar het gat hoort te zitten. Met een houtboor graaf je er zo doorheen:
Die houtboor wordt wel één plakkerige zooi overigens.
Zo. En Tadaaaaaeeeeeuuhhhh….. ohw….
Serieus, echt waarom. Ik snap het niet.
Toen heb ik mijn beste vriend Stanley erbij gehaald en daarmee maar gewoon het hele stuk eruit gesneden:
2 dingen waren intussen op. Mijn bier en mijn geduld.
De andere kant zag er wel gewoon goed uit:
Voordat ik de beugel erop ging zetten heb ik eerst het schroefdraad onder de WD40 gespoten en daarna aan beide kanten de bouten een stuk of 20 keer erin en eruit gedraaid en tussendoor telkens met een doekje afgenomen. Omdat die tunnel in contact staat met de buitenlucht is dat schroefdraad half gaar geworden door de jaren heen. Die bouten zijn dan ook echt verschrikkelijk om daarin te draaien.
En zo zitten ze er aan beide kanten netjes in: (uiteindelijk zijn de bouten aan beide kanten hetzelfde geworden)
Toen kwam het heilige moment. Eerst het klikmechanisme/gordelhouder erop:
Het schroefdraad moest ik bovenin plaatsen anders paste hij niet. Nu zit er een asbout van een fiets erop gedraaid maar zit nog niet optimaal, dus ik moet nog even langs de Hornbach om een fatsoenlijke bout en moer te halen.
hé hé
En weer een ziel gelukkig.
Hoe blij iemand kan zijn met een autogordel.
Als ik nu trouwens een ongeluk met deze Daf heb dan is die gordel beugel het enige onderdeel dat geen schrammetje zal hebben.
