Probleem: Na elke regenbui kan ik met bootjes varen op de bodem van mijn trommel.
Gewenste oplossing: Na elke regenbui met autotjes kunnen rijden op de bodem van mijn trommel.
Voorkennis: Ik sta nou niet echt zo elke dag een dashboard los te rukken, dus geen. Ik heb maar siliconen kit gehaald, hopelijk werkt dat voorlopig. “as ge ut nie mir wit, dan pur of kit”
Moeilijkheid: Het is net als de grote boodschappen doen op de toilet na het eten van 10 bananen en 4 dagen niet gegaan te zijn; eerst moet je zoveel moeite doen dat je smeekt om genade, maar zodra het obstakel verwijderd is voel je je een god.
Lichamelijk letsel: Nog niets.
Opgelost: To Be Decided
Aan te raden terrein om op te repareren: Overal waar je wagen niet snel weg hoeft is prima. Alles doe je toch binnen.
Kosten: Sanitairkit €1,99
Speciaal gereedschap nodig: Een poelietrekker, normaal gesproken.
En zo heb ik staan prutsen:
Om een idee te geven van de lekkage. Na de regenbui van afgelopen week haalde ik mijn vloermat er weer uit, het was alsof de kraan open stond. Doordrenkt als een gek. Ik heb m’n arme vloermat er weer uit geholpen om even te laten drogen.
Om goed bij de onderkant van het raamrubber te kunnen komen moet het dashboard eruit. Daarvoor moet eerst het stuurwiel los. Doppie eraf en losdraaien die moer:
Dan denk je dat je het stuur er zo af kan trekken maar Nee oh nee! Dat zou makkelijk zijn. Ken je nog mijn eerste stuurkogel probleem? Doe dat maar maal 10.
Uiteraard had ik de moer er weer een klein stukje erop gedraaid om te voorkomen dat mijn façade zich met een stuk bakeliet zou mengen. Dus ik zat te trekken en te trekken. Ik denk als ik nog harder trok dan maakte het niet meer uit dat die moer erop zat, er zou zoveel kracht vrijkomen dat de auto met 300 kilometer per uur in zijn achteruit rechtstreeks naar Kuala Lumpur zou bonjouren. En dat zonder Variomatic.
Wiebelen had geen zin, WD40 had geen zin. De buurvrouw had geen zin. Niets had zin. Dan maar grof geschut inschakelen:
Hoppa! Een poelietrekker van €37,- van de Hornbach. Ik heb nog amper ribben over na wat er allemaal uit mijn lijf getrokken is. Maar ja, liever een poelietrekker van dat geld dat zo te vinden is dan een nieuw stuurwiel zien te vinden. Dan moet ik weer met verkopers gaan mailen…. @_@
Zo. Erop dat kreng.
Dus ik draaien, en draaien, en draaien. En tot mijn schrik kwam ik erachter dat de armen van die trekker zich in het bakeliet zaten te banen. Om hem beter te laten passen heb ik de unit om het stuur heen los gemaakt.
Choke knopje los, 4 schroeven eruit en een ringetje om het contactslot heen en voilá.
Ook de stuurstang onderaan moest eraan geloven:
Nu die trekker er goed omheen zit moet het toch wel lukken?
Nee natuurlijk niet want dat bijdehante ding vouwde zich gewoon telkens weer in elkaar als een kreukelzone van menig oldtimer.
Toen heb ik uiteindelijk met zo ongelooflijk veel kracht die armen vastgedraaid dat er gewoon geen mogelijkheid meer was dat die nog konden invouwen. Als dat wel kon dan was ik Piet Paulusma.
Kwartier later de conclusie: Ik ben Piet Paulusma… Blijkbaar.
Alsof ik niks had aangedraaid. Die armen bogen zonder pardon weer naar dat stuur toe. Echt, als je een stuurwiel kon vermoorden, dan had ik een dode op mijn geweten.
Toen was ik het zat.
Ha!
Dan maar dat duivelse ding met as en al eruit trekken. Zal ‘em leren.
Nu kan ik stoer gaan vertellen dat ik als een Spartaan dat ding heb losgerukt als een hoofd met ruggengraat maar dat is nogal saai. Dus dan vertel ik maar stoer hoe ik het rustig heb losgeschroefd.
2 boutjes moesten los waar de stuur as aan hing. Dit kwam zo los.
Contactslotje eruit:
Voor de boeven die meelezen, nee dit krijg je er niet zomaar uit zonder eerst alle troep los te maken. Probeer je dat wel te doen, dan kan je maar beter ook een topic als deze aanmaken op het boevenforum.
En toen kwam het moment!
Ik heb het stuur nog mee genomen naar de werkplaats bij mn maat om het geheel daar op de bankschroef te laten rusten en vervolgens de as met een hamer eruit te slaan. Men zegt dat de as conisch is. Nou volgens mij is die as van mij de verkeerde kant op conisch gemaakt want wij hebben zo hard staan meppen dat aan de andere kant van de wereld ergens in Indonesië de borden en bestek van tafel vlogen. Laat maar zitten dan.
Wat een mooi gaatje.
Graag één minuut stilte voor Spiderman- die dacht eeuwige rust te vinden achter het stuurkolom. Toen kwam ik langs.
Nu kon EINDELIJK het dashboard los. Man man man. Werd eens tijd. Ik zit al bijna tegen mijn pensioen aan.
Eerst de meterunit, die met één simpel plastic schroefje vast zat geklemd. Kwartslag draaien, en de unit kan eruit worden gerukt.
De bedrading erachter heb ik even genoteerd hoe dat zat. Is wel handig straks lijkt me.
Voordat de plaat van het dashboard los kon moesten eerst de plastic kapjes op de stijlen eraf. Schroevendraaier erachter, en plop! Ze komen los.
[color=#FF00FF]TOP TIP:[/color] Doe dat niet met je vingers. Dat plastic is zo scherp als Spaanse pepers.
Het deurrubber dat er overheen zit kan je gewoon lostrekken.
Ondertussen begon het te stormen als een idioot. Het alles-in-één pakket kwam uit de lucht vallen. Gratis regen nu inclusief onweer en een uur lang hagel!
Wil je weten hoe het is om in een Daf te zitten tijdens noodweer? Zo is dat:
Een lekker camping gevoel toch? Snikheet, klef, oorverdovend kabaal van de hagel, en je voeten worden nat omdat er water over het zeil heen kruipt. En dat nog altijd gepaard met mijn nostalgische Obelink tentlucht.
Anyway, het dashboard zelf zit met een aantal schroefjes bovenin vast die met rubber dopjes zijn afgewerkt. Die trek je er zo uit:
Onderaan zat ook een 5 tal schroefjes die eruit moesten. Ik dacht eerst dat de bovenkant een apart onderdeel was van de onderkant, maar nee, toen ik begon te trekken kwam alles in beweging.
Lees je dit, en ben je een Daf 44 eigenaar die toevallig ook van plan is om je dashboard los te trekken? Nadat je alle schroefjes eruit hebt en je begint te rukken aan dat dashboard dan ben je bang dat de hele bende in elkaar sodemietert en een uit elkaar getrokken slagveld vormt. Dat gebeurd ook. En dat hoort zo. Denk ik.
Kijk daar hebben we de boosdoener:
Ik kan uiteraard pas gaan kitten als het droog is dus ik ben naar binnen gegaan om dit verhaal te typen.
DAG 2
Zo. Lekker zonnig, geen wolkje aan de lucht en het interieur is zo heet als een Wagner steenoven.
Wonderbaarlijk genoeg was de vloer al weer helemaal droog. Mooi!
Goed. Waar was ik ook alweer?
Oja, schoonmaken die boel. Met wat alcoholische reinigingsdoekjes heb ik het oppervlak schoongemaakt, daarna deze om een schroevendraaier heen gewikkeld en deze in een al draaiende beweging onder het rubber door gehaald. Halve gedenkstenen aan roestschilvers pleurde er onderuit.
Toen dat allemaal schoon en droog was heb ik de kitspuit erbij gepakt, ook onder de rubber rand geschoven en de hele boel volgekit:
Ook bovenin kwam iets water doorheen. Hup! Kit erover!
Tsja, ik had nog genoeg kit over voor half Rotterdam. Het is eigenlijk binnenkit, maar ja, waarom niet, het is toch allemaal zo lek als een mandje!
Zo. Nu eerst [s]een Bavaria[/s] wachten tot de kit ietsje harder is. Ondertussen ging ik maar even de ontsteking controleren. De contactpuntjes heb ik met alcohol schoongemaakt en zouden nu ontvet moeten zijn. Toen heb ik de bougies eruit gehaald, en ah, dat was dus de oorzaak:
Dat ding was zo zwart, oeps sorry, gezien de gevoelige zwartepieten kwestie die ons land al jaren teistert moet ik wel politiek-correct blijven. Dat ding was zo regenboog- en stroopwafel kleurig als potgrond.
Waarom moest ik nou weer met mijn tengels aan die mengselschroef zitten. Kan ik weer gaan uitzoeken hoe die moet afgesteld worden. De handleiding spreekt over een kwartslag draaien en wachten tot de motor meer of minder toeren maakt. Nou, dit had ik al eerder geprobeerd en heb 5 weken lang als een debiel dat schroevendraaiertje vastgehouden, wachtend op verandering in het toerental. Er veranderd helemaal niks!
In ieder geval de bougie maar even goed schoongemaakt dus hopelijk start de wagen weer. Ik durf hem pas te starten als de meterunit er weer op zit. Straks maakt een losbungelend draadje kortsluiting ofzo.
Toen dat was gedaan was de kit alweer wat droger. Ik heb voorzichtig met een stanleymes het residu weggesneden.
Voor:
Na:
Waarom snij ik het nu al weg en niet als het volledig hard is geworden?
Zolang de kit nog een beetje vochtig is kan ik het nog makkelijk met zo’n reinigingsdoekje afnemen en je ziet er niets meer van.
Een vlugge test met een emmer water toont nog geen lekkage, maar dat had ik voorheen ook niet. Dus dat werd even wachten op een hoosbui.
Van de kit rook ik alleen de standaard nieuwe-badkamer-odor, maar ik ben er eindelijk achter gekomen of mijn prachtige reparatie heeft gewerkt. Niet lang erna had het geregend dus ik kon het resultaat eindelijk inspecteren. Voorafgaand had ik nog een WC papiertje neergelegd om te controleren of er ook maar één druppel binnen was gekomen.
Dus vol enthousiasme stap ik naar buiten, ontgrendel de auto, en:
TADAAAAAaa……. ohw…
Shit.
Als ik niet beter wist zou ik denken dat het alleen maar erger is geworden. Nu kan ik het hele raamrubber gaan volkitten, maar ik denk dat ik maar even genoegen moet nemen met deze lekkage totdat ik de mogelijkheid heb om het plaatwerk te laten herstellen. Het kon uiteraard al niet veel wezen deze oplossing, maar stiekem hoopte ik dat de lekkage voorlopig even wat minder zou zijn.
Te herstellen plaatwerk is nu:
-Kontjes
-Bodemplaat voorin
-Sponning voorruit
Dit moment stond garant voor een weekend vol datschietvoorgeenmeterop, we hebben het allemaal wel eens.
In elk geval moest alles weer terug op zijn plaats. Hartstikke leuk natuurlijk wanneer tegelijkertijd 4 luchtslangen, 2 handschoenkastjes en wat bedrading op zijn plek gehouden moet worden. Voor al die luitjes die uber-pro-sportschool zijn en mij altijd als laatste tijdens de gymles uitkozen, hier is hét grote voordeel van het hebben van een kantoorpostuur: Met mijn Windows 98 armpjes kon ik ten minste nog net bij dit prul komen, iets wat mij nooit was gelukt als ik 4 dagen in de week zat te bankdrukken naast mensen die je merkwaardig genoeg altijd in de sportschool ziet ongeacht rond welk tijdstip je langs komt.
Zij kijken je altijd aan met een blik van “Ha! Miezerig ventje. Jij zal nooit 100 kilo liften”
Ik kijk hen nu aan met een blik van “Ha! Lompe vent. Zij zal nooit 4 luchtslangen en 2 dashboard kastjes op zijn plaats kunnen houden bij het inzetten van een dashboard in een Daf 44 op een doordeweekse dag na het eten van voedsel waar waarschijnlijk ook proteïne in zit”….
…Goed.
Waar was ik, oja, na wat geklooi zat het geheel weer op zijn plaats:
Maar even de bedrading getest. Ik zet het contact aan en wat lampjes begonnen te branden. Alles behalve de oliesensor. Die ging pas branden als ik de verlichting aanzette. Bleek dat ik 2 draden verkeerd om had genoteerd. Voordat ik daar pas achter kwam was ik alweer een half uur verder.
Afijn uiteindelijk was het gelukt. Toen het knipperlicht. Ik had vergeten de volgorde van de draden te noteren en ik was te lui om weer naar binnen te gaan om een eerdere foto op te zoeken. Dan maar gewoon wat aansluiten joh. Ik geef de richting aan naar rechts en ik hoor het getik van het knipperlicht. Alleen ik zag geen lampje knipperen buiten in de reflectie van een andere auto. Wel hoorde ik een orkest aan getoeter in de straat. Bleek dat ik links en rechts had omgekeerd en dat ik richting naar links stond aan te geven, en die auto maar wachten totdat ik het vak uit reed. Oeps.
Ach menig Rotterdammer heeft toch een quota aan minimum aantal toeters die ze op een dag moeten geven, dus ik heb die beste man alleen maar geholpen.
Maar toch niet slecht dat dat de enige fout was die ik maakte. Draadjes omgekeerd en nu werkt alles weer prima.
Ik zag dat ik nog wel wat tijd over had voordat het donker werd, dus ook maar gelijk het stuur er weer in geplaatst:
Zo. Alles is nu weer zoals het was behalve dat mijn halve raamrubber is ondergekit. Maarja, ik weet nu in elk geval hoe het dashboard is verzonnen.
