Probleem: Na 48 jaar zal er wel wat benzine tot klei zijn omgetoverd.
Gewenste oplossing: Een blinkendschone carburateur die weer optimaal werkt.
Voorkennis: Ik dacht met Dreft klaar te zijn. Dat was echter niet het geval.
Moeilijkheid: Valt wel mee. Over een bepaald stuk gereedschap moet wel even de juiste kennis worden ingewonnen, maar is dankzij het internet prima mogelijk.
Badkamer ook meteen schoongemaakt: Natuurlijk niet. M’n auto is belangrijker.
Opgelost: Jazeker. Het scheelt dat de Daf nog in de stalling staat, want net als de kerstboom staat deze carburateur nu trots als een ornament midden op tafel. Werkelijk een genot om naar te kijken.
Aan te raden terrein om op te repareren: Kan prima in de woonkamer, mits er een beetje ventilatie aanwezig is en je een oud shirt draagt.
Kosten: Carburateur revisieset €47.28 Schoonmaakspullen ~€140,- Dat laatste hangt er helemaal van af wat je al in huis hebt en hoe ver je wilt gaan.
Zo’n heel frustrerende taak was het niet dus het zijn voornamelijk foto’s. Maar in dit geval is dat naar mijn mening ook het leukste gedeelte.
En zo ging het:
Toen de Daf in de stalling was gezet nam ik dit prachtige monoliet mee naar huis:
Moet je na gaan, toen dit ding begon met smerig worden was het World Trade Center nog niet eens afgebouwd. Waar je hem ook beet pakte, je klauwen werden gelijk zo smerig dat zoutzuur het er zelfs amper af kreeg.
Nu eventjes de juiste spullen erbij pakken en een folder er onder. Ik ben toch niet gek?
U ziet, 1 bus carburateur reiniger, 1 (bij voorkeur leeg) groentenpotje, 1 tandenborstel, plee rol, schroevendraaier en een bakkie voor al het kleine spul. Daarnaast had ik nog een plastic handschoen erbij gepakt omdat de carbcleaner zogenaamd bijt.
Omdat de carbcleaner een spuitbus is en ik die zooi niet overal wou hebben spoot ik het in het potje terwijl ik de bovenkant afdekte. Hier dipte ik telkens de tandenborstel in om daar vervolgens mee schoon te maken. Na het dippen deed ik telkens de deksel weer terug op het potje. Zo verdampte de vloeistof niet en kreeg ik geen hoofdpijn.
Als eerste gaat al het prul aan de buitenkant er af. Het resultaat is gelijk te zien:
De gashendel.
Chokehendel:
Stationair hendel:
En een rubber handschoen die spontaan geel uitslaat:
Met die prularia kon nu de bovenkant d.m.v. 6 bouten worden afgenomen:
En uiteraard zijn ook die helemaal schoon gemaakt:
Raad eens welke de oude pakking is. Ik zeg niks.
Intussen heeft de duim van mijn handschoen het ook begeven:
Ik moest dan maar zonder handschoen verder. Ik zie wel wat er gebeurd.
Nu de twee helften uit elkaar lagen konden alle sproeiertjes er uit. Een blik in de vlotterkamer gaf een smakelijk zicht.
Chokeklep:
Zo, en dan blijft over: de kale bovenkant:
Nouja kaal… Er zit nog 3 kilo aan bagger vast te kleven aan dat ding, maar dat terzijde.
De onderkant kon nu vervolgens ook uit elkaar. Het membraan was al een aardige verandering in vergelijking tot de nieuwe:
De gasklep weer spik en span:
En… dit soort dingen:
En het hele zooitje:
Ik ben toen een beetje gaan poetsen aan de bovenkant, maar was niet helemaal tevreden met het resultaat. Er zitten gewoon zoveel hoekjes en gaatjes in die carburateur waar ik moeilijk bij kan komen. En ik wil hem spik en span hebben. Met name juist op die plekken waar ik niet met de borstel bij kan komen.
Maarja, wat doe je dan?
Ik kocht maar een Ultrasoonreiniger:
Deze bijzondere frituurpan trilt loeihard het water dat daarin zit waardoor cavitatie ontstaat en daarmee al het vuil kan lostrillen. Vanuit de kleinste hoekjes.
Ik had het graag met de hand willen doen maar ik kan helaas niet 50.000 keer per seconde heen en weer schudden.
Je legt het onderdeel in het mandje nadat je de Carrero’s eruit hebt gehaald, verwarmt het water naar max 55 graden en zet hem aan:
Een walgelijk scherp geluid vulde de woonkamer (en waarschijnlijk de rest van Rotterdam) dus ik kon een half uur lang met oordoppen in gaan zitten. Maar zelfs met die dingen in ontstond er nog cavitatie in mijn oorschelp.
Ook heb ik de buren maar eventjes een seintje gegeven dat ze geen zorgen hoeven te maken als ze een raar geluid horen.
Maar! Een half uurtje later:
Kijk, now we’re talking!
Daar wordt je toch blij van?
Een andere dag heb ik de onderdeeltjes er in gedaan:
Deze dienen hééééééééééél voorzichtig ter water te gaan, anders dwarrelt het alle kanten op. En niets mag de bak aanraken tijdens het reinigen, anders kan het apparaat de pijp uit gaan. Blijkbaar.
Toen was de onderkant aan de beurt:
Eerst even het grove vuil met de carbcleaner verwijderd:
En terwijl die in de mand lag ben ik begonnen aan het polijsten van de gladde onderdeeltjes. Met name de messing onderdelen wou ik glanzend hebben:
Toen de onderkant nu ook eenmaal klaar was, werd ik bekant emotioneel van het resultaat:
Zelfs de vlotterkamer is weer sprankelend:
Niet alle roet aanslag in de buis is volledig verdwenen, maar dan moest het apparaat nog 3 uur draaien. En zo lang mag het niet aan één stuk door. Wegens gebrek aan geduld heb ik het maar zo geaccepteerd:
In principe is het oppervlak gewoon glad van het reinigen. Deze kleur zit gewoon diep doorgedrongen in het materiaal. Bovendien, 1 backfire en hij is weer zoals vooraf.
Vacuum aansluiting gepolijst:
Zelfs het lucht-tunnel-achtig-dingetje ontkwam niet aan de toorn van de poetsdoek:
En de buitenkant ook maar een beetje geprobeerd:
Echt glanzend krijg je het niet op deze manier omdat het aluminium zelf verweerd is, maar hey, ik vind het mooi zat. Na 100 kilometer is dat ding toch weer vies.
Ik kocht trouwens bij de kruitvat koperpoets en aluminiumpoets. Ik denk daar zit verschil in.
Niet dus.
De ingrediënten en samenstelling zijn exact hetzelfde. En messing onderdeeltjes werden net zo glimmend met de alupoets als met de koperpoets.
Ach, die dingen kostte beiden maar €2,- dus boeien. Ik kan vast nog wel wat onzin verzinnen in die Daf die ik ermee kan gaan polijsten.
Anyway, gepoetst en wel kon nu het brandstoffilter en toevoerstukje weer terug geplaatst worden:
Links de oude hoofdsproeier, rechts de nieuwe:
Deze dient gecontroleerd te worden of de nieuwe sproeier wel op de juiste hoogte zit als de oude. Je krijg bij een revisiesetje ook meerdere ringetjes in verschillende maten daarvoor.
Op zijn plaats:
Chokeklep er weer in:
Acceleratiepompding weer op zijn plek met het nieuwe membraan:
Hopla, weer vast aan de gasklep:
Sproeiers weer op hun plaats:
Je ziet ze nooit meer terug, maar zelfs deze heb ik gepolijst.
Bij de acceleratiesproeier was ik zo slim geweest het pakkingsringetje er op te laten toen deze de ultrasoon in ging. Deze is uiteraard aan stukken gescheurd, dus ik heb van de oude koppakking een nieuw ringetje geknipt. Toevallig paste de sproeier precies door één van de schroefgaten.
Acceleratiesproeier op zijn plek:
Vlotter er weer in:
Die zien we nooit meer… terug.
Boven en onder weer herenigd:
En nu konden de externe attributen er weer op. Het is net een puzzel van Ravensburger.
En dan hier het eindresultaat:
48 jaar oud, als herboren.
Ik zelf kan echt van dit soort dingen genieten. Om ouwe vieze meuk weer helemaal stralend te zien. Weetje, volgend jaar trek ik gewoon mijn motorblok er uit zoals m’n maat deed. Onder het nom van “if it ain’t broken don’t fix it” zal ik niet de koppen of carter uit elkaar halen, maar een goeie check en schoonmaaksessie zit er zeker in.
