Zo ik heb weer het één en ander te vertellen met weer genoeg foto’s. Dit maal over de DAF dag bij DafKlassiekers, nieuw spul, het ontleden van een DAF motor, mijn vage startprobleem en miraculeuze zelfgenezing. Maar eerst het proberen in te smeren van het schuifraamje in de deur.
Deze schuifraamjes gaan nogal stroef omhoog. zodanig dat ik telkens bang ben om de hendel af te breken. Naar beneden is uiteraard vlekkeloos. Viva la zwaartekracht!
Zal toch geen NASA expert nodig moeten hebben om dat op te lossen. Dus ik heb mijn schroefsetje gepakt en ben de armleuning gaan demonteren:
Dit gaat allemaal vrij gemakkelijk. Slechts een paar schroefjes die niet eens vastgerot zitten!
Ik stond er alleen van te kijken dat er een halve kapperszaak in die armleuning verscholen zat. Hoe komt dat daar? o_O Wellicht dat sommige mensen de deur met hun hoofd openen.
Toen de attributen verwijderd waren kon het paneel er af. Dit is een beetje knullen. De zijkanten gaan in een wip los omdat deze met simpele clips vastgedrukt zitten. De bovenkant ging nogal raar omdat het paneel in een soort van opwaardse x-as draaiende en totaal niet vervelende manier losgewipt moest worden.
Van buitenaf is natuurlijk niet te zien hoe dat zit dus ik stond te trekken als een lijsttrekker in de 2e kamer om dat ding los te krijgen. Eerst vloog de onderkant uit de sponning, toen ging het al makkelijker, en na nog wat geruk knalde ineens dat hele paneel van die deur wat dan weer mij in een x-as rotatie achteruit liet sodemieteren.
Ik had verwacht dat er minstens 2 dingen kapot moesten zijn, maar neeeeee, de kwaliteit van DAF staat natuurlijk garant en alles bleef netjes.
Zo laat dat raamwerk maar komen! oh..
Tja, dan maar dat zwarte paneel daarboven losmaken:
Roest in de deur viel mij ontzettend mee. Alleen maar een beetje dat stoffige roest wat je weg kan vegen en onder het raamrubber aan de buitenkant iets doorgerot onder de clippunten. Verder alles netjes en vrij strak.
In het gat achter het paneel zat het geleiderrail van de ruit:
Ik heb met wat WD40 dat rail flink ondergespoten maar het blijft stroef gaan. Ik denk dus dat ik iets van echt vet nodig heb, of er zijn nog andere plekken die het raam stroef laten gaan. Komt wel een andere keer. Boel weer in elkaar gezet en op naar het volgende.
M’n maat was nog bij een onderdelen beurs van de DAFclub langs geweest en heeft een boodschappenlijstje voor mij meegenomen:
1 Luchtfilter (€9,99)
1 Ontstekingsset bestaande uit (€25,44)
-verdeelkap
-Contactpuntjes
-Rotor
-Condensator
2 Bougies (€4,99)
& 8 zekeringen. (€11,32)
Ondertussen kreeg hij ook een ingeving om de motor uit zijn 33 te trekken, deze schoon te maken, af te stellen, en wat al niet meer zodat alles er weer wat netter uit zag. Uiteraard deed ik al mee voordat hij het vroeg. Onze conclusie omtrent het sleutelen aan de straat is dan ook dat de politie en stadswacht er niets minder om kunnen geven want terwijl wij als 2 maloten dat blok eruit zaten te rukken hebben zij ons meerdere malen gepasseerd.
Oja, [color=#FF33FF]top tip[/color]: maak wel even de massastrip los voordat je probeerd om het blok eruit te trekken. Het ziet er nogal stom uit als je de auto bijna uit zijn parkeer vak staat te trekken.
En nog iets, als iemand je ooit wijsmaakt dat het blok van een DAF door 1 iemand te tillen is, zeg tegen dit persoon dat hij de politiek in moet gaan met zijn onzin. Een DAF motor wordt geleverd met een gratis hernia voor 2 personen. Dat blok alleen weegt volgens mij al zwaarder dan het totaal gewicht van de hele auto zonder motor.
Met eenden stapjes zeulden we dat ding naar binnen waar het vervolgens een keldertrap af moest. Een trap waar ooit een piano vanaf is gesodemieterd en in 300 stukken in de kelder eindigde. Dat is een verhaal apart, mocht er interesse zijn.
Gelukkig omdat ik zo’n enorme hulk ben droeg ik dat ding op m’n nek naar beneden. Nee, het tafereel bestond uit vreemde posities waar zelfs de Kamasutra beurs jaloers op wordt en een gezonde dosis oud Hollandsch gevloek, maar het was gelukt.
Toen het blok eenmaal op de werkbank stond zat die ventilator mij aan te kijken met een blik van “Je hebt echt geen zak verstand van wat je aan het doen bent he?”
Door de week heen is het blok gedeeltelijk gedemonteerd, schoon gemaakt, en zelfs het één en ander gestraald.
Voor:
Na:
Dat koppelingshuis was een kriem om los te krijgen. Dit had veel gewrik nodig met schroevendraaiers.
[color=#FF33FF]Top tip[/color]: Als ie eenmaal los komt. Zorg er even voor dat ie niet buiten de werkbank hangt. Want bij ons kwam ineens die 20 kilo spontaan omlaag zuilen. Lang leve stalen neuzen!
Anyways, terug naar mijn auto. Ik ben weer wezen kijken naar het trage starten van de auto. Eerst had ik mijn extra startmotor meegenomen naar m’n maat en deze daar direct aan de accu vastgemaakt. Na flink wat vuurwerk begon hij te draaien en leek goed te klinken. Redelijk hetzelfde als de startmotor van hem. Toen heb ik zijn startmotor maar meegenomen om die in mijn DAF te proberen. Onze accu’s lag het niet aan en zijn DAF start als een gek, dus dan maar 1 op 1 testen.
Kleppie open, accu los:
De startmotor zit vast met 2 bouten en moeren, en was zo los te krijgen:
En eruit is ie:
Zoek de verschillen:
Toen de zijne erin zat kwam het spannende moment. Sleutel erin, draaien en:
Evenals de mijne als de zijne zorgt voor moeizaam starten. Ik weet niet of ik opgelucht moet zijn of niet op dat het probleem niet aan de startmotor ligt.
Uiteindelijk heb ik maar weer de originele startmotor erin gezet omdat die er ook wat netter uit zag. Nu vermoed ik dus dat het probleem aan de massakabels ligt.
Om verder nog maar wat nuttigs te doen die dag heb ik het luchtfilter vervangen:
Hij schijnt s’ avonds licht te geven.
Uiteraard heb ik de kilometerstand erop geschreven.
Tot slot het dagje naar de DAF dag in Bleiswijk. We zouden die ochtend met mijn DAF daarheen gaan. Ervoor nog eerst even tanken en langs de Action voor een bootlading pech spul, en daarna erheen.
De ochtend begon al goed. Nu ging het starten al moeizaam, maar het was vrij koud ‘s ochtends. Dat ding ging nu nog langzamer vooruit dan een groepje bondkraagjes die een straat diagonaal oversteken. Na 3 keer proberen. Klik. Niets meer. Accu leeg ;_;
M’n maat was snel naar huis gefietst om zijn accu te pakken -die we al eens eerder getest hadden-. We hadden hem gauw omgewisseld met de mijne. Sleutel om en RTTZZ één vlotte draai en lopen deed de motor. Als. een. zonnetje. Ik stond helemaal Triplex.
Maar het werd nog mooier. M’n wagen had eerder last van elk klein gaatje in de weg wat als een dreun aanvoelde door de hele auto. Ook dit effect was ineens behoorlijk minder geworden. Zal het moment gekomen zijn? Dat ik al zoveel onderhoud aan de auto gepleegd heb dat deze nu zelfvoorzienend is geworden? Hij geneest zichzelf nu schijnbaar. Jammer dat het alleen niet mijn accu is, dus ik heb maar een druppellader besteld om de mijne weer even helemaal vol te laden. Intussen ga ik die massadraden vervangen, en als dat dan nog niet werkt moet ik toch maar een andere accu proberen.
Goed. We konden gaan rijden richting bleiswijk. Ik had eerder deze maand nog een ultieme oplossing gevonden voor mijn missende autoradio;
Een portable speaker die ik in het handschoenvakje kan mikken. Het geluid dat er uit komt is echt geweldig en klinkt goed door de auto heen boven het lawaai van de motor. Geen 12v omvormer, geen bekabeling. Alleen dit ding die ik ook zo weer kan meenemen als ik de auto achterlaat.
Al luisterend naar Duane Eddy zagen we toch ineens iets opmerkelijks in de spiegel achter ons rijden:
Een exact dezelfde DAF 44 als de mijne had ons gevonden terwijl hij ook opweg was naar Bleiswijk. Ongelovelijk tof en toevallig.
In Bleiswijk was het heel gezellig. Overal Dafjes. Waar je ook keek stonden ze, met de mijne er trots tussen.
Er liep nog een meneer naar mijn auto te kijken. Het eerste wat hij deed was de kontjes inspecteren. Nee! doe dat nou niet ;_; daar is niks te zien. Letterlijk.
En kijk eens wie we hier hebben:
Het mandarijntje van Wybe!
Ik had alleen op dat moment niet door dat jij het was omdat ik naar een 44 combi zat te zoeken, terwijl dat hem allang was. Lekker dom van me. Dus als we elkaar de volgende keer weer kruizen zal ik opletten!
Ik heb daar wat leuke gesprekken gehouden met mensen. De passie die daar rondhangt is geweldig. Je wordt er spontaan een trotse DAF bezitter van. Al kan ik er nog niet eens in rijden.
Nu het belangrijkste, de gordels. Heb ik ze gevonden?
Ja! Een vriendelijke meneer had een set gordels te koop voor €15,- Meteen meegenomen. Hij zal me later ook nog een set gordels voor achterin toesturen en een tunnelbak die naast het pientere pookje op de tunnel geschoven kan worden.
Aan het einde van de dag had ik dit op tafel liggen:
-Zo goed als nieuwe gordels
-Een massaschakelaar voor de accu
-Waarschuwings knipperlichten
-Zaklampje met batterijen
-Een bindkoord
-2 veiligheidshesjes
-Een veiligheidsbril (waarom niet. Kost maar 30 cent ofzo)
-Doosje voor alle losse prut van de auto
-Reinigingsdoekjes
-Trechters
-Handschoenen
-Een sleeptouw
-En tot slot een verbandtrommel.
M’n maat heeft nog een gevarendriehoek over. Dus laat dat ongeluk maar komen! Nee wacht…
Ik heb ook 15m³ kreukelzone besteld. Ik weet alleen nog niet goed hoe ik dit moet vast maken. Ik denk met Pattex.
